NBO_screen

W metodzie NBO naturalne orbitale wiązań tworzone są na bazie naturalnych hybrydów atomowych (NHO). Każde wiązanie σAB, może być zapisane przy pomocy dwóch zorientowanych hybrydów walencyjnych hA i hB, zlokalizowanych na atomach A i B:

σAB = cA·hA + cB·hB

gdzie parametry cA i cB odpowiadają współczynnikom polaryzacji, a zależność między nimi zmienia się płynnie od cA = cB dla wiązania kowalencyjnego, poprzez cA > cB dla wiązania jonowego, do cA >> cB dla wiązania jonowego silnie spolaryzowanego.

Kombinacja addytywna orbitali walencyjnych nazywa się naturalnym orbitalem wiążącym NBO, albo orbitalem typu Lewisa (ang. natural bond orbital or Lewis-type orbital). Odpowiada mu kombinacja różnicowa, nazywana naturalnym orbitalem antywiążącym NBO lub orbitalem nie-Lewisa (ang. antibond or non-Lewis NBO), która oznaczona jest symbolem gwiazdki *:

σAB* = cA·hA + cB·hB

Zakładamy, że donorem gęstości elektronowej jest orbital wiążący NBO, a akceptorem są orbitale antywiążące NBO, które są formalnie puste w „wyidealizowanej” strukturze Lewisa.