Tutaj zebraliśmy wszystkie informacje dotyczące modelowania molekularnego, oprogramowania, zagadnień, sposobu rozwiązywania problemów - czyli wszystko to co może się przydać każdemu chemikowi, farmaceucie, biologowi czy pasjonatowi.

Metoda Sprzężonych Klasterów (Coupled Claster) została rozwinięta w fizyce jądra atomowego przez Coestera [1], a wprowadzona do chemii kwantowej przez Čižka [2] oraz rozwiniętą przez Paldusa i Čižka[3]. Problem korelacji ruchów jakichkolwiek wielu ciał jest niezwykle trudnym zagadnieniem. Sinanoğlu [4] zauważył, ze większa cześć korelacji elektronowej jest uwzględniona, gdy wprowadzi się korelacje elektronową wewnątrz par, a później oddziaływania korelacyjne para-para, para-para-para itp. W sformułowaniu teorii uwzględnia się nie tylko pary, ale ogólnie grupy elektronów. Ogólna idea metody sprzężonych klasterów
Wielokonfiguracyjna Metoda Pola Samouzgodnionego (Multiconfiguracional Self-Consistent Field Method, MCSCF) [1,2] jest najbardziej ogólną spośród metod stosujących liniową kombinacją wyznaczników Slatera jako przybliżenie do funkcji falowej. W metodzie tej funkcja falowa jest skończoną kombinacją wyznaczników – współczynniki przy nich obliczamy metoda Ritza (czyli tak jak w Metodzie Oddziaływania Konfiguracji, CI), ale orbitale występujące w wyznacznikach (przedstawione w postaci rozwinięcia LCAO) również są optymalizowane. W granicznym przypadku, gdy liczba wyznaczników jest równa 1, otrzymujemy metodę Hartree-Focka.

Kwasowość Brønsteda
Dawid Gąszowski

Wstęp 

Równowagi kwasowo - zasadowe składają się na podstawy chemii. Szczególnego znaczenia nabiera kwasowość ciągle powiększającej się grupy związków o charakterze superkwasowym. Tego typu związki znajdują zastosowanie jako katalizatory. Wiele z nich, np. klatki karboranowe, cz y zeolity to ciała stałe, więc "klasyczne" definicje kwasowości oparte o pH, czy funkcję kwasowości Hammet'a są bezużyteczne. Z tąd konieczność obliczeń.

To opracowanie ma na celu pokazać sposób opisu kwasowości w fazie gazowej za pomocą chemii obliczeniowej.

Reakcja protonowania

Reakcja protonowania zasady B w fazie gazowej jest dana równaniem: 

Bn-1(g) + H+(g) → BHn(g)

Deskryptorem kwasowości w chemii obliczeniowej jest powinowactwo protonowe zasady B zdefinowane następująco w fazie gazowej:

PA(Bn-1)=ΔEel + Δ(ZPVE) + ΔEt + ΔEr + ΔEv + Δ(pV)
ΔEel = [ Etot(Bn-1) + Etot(H+) - Etot(BH)]

Na powyższe równania składa się różnica całkowitych energii substratów i produktów reakcji protonowani - ΔEel , różnica energiipunktów zerowych reagentów, Δ(ZPVE), różnice energii wynikacjące ze zmiany liczby translacyjnych, rotacyjnych i oscylacyjnych stopni swobody - ΔEt,r,v . Wszystko to złożone razem daje ujemną standartową entalpię reakcji protonowania w fazie gazowej.
 

 

Struktura cząsteczki jest zapisywana przeważnie w formacie macierzy-Z (ang. z-matrix) z wykorzystaniem współrzędnych wewnętrznych lub w układzie kartezjańskim.

skrypt

Drugim doskonałym kompendium wiedzy z chemii kwantowej która jest dostępna w internecie jest skrypt doktora Łukasz Rajchela z Pracowni Chemii Kwantowej Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego.  -obecnie Faculty of Chemistry, University of Duisburg-Essen, Germany